Koprollen maken in het vers gemaaide gras, in het weiland een bosje bloemen plukken voor je moeder, zoveel mogelijk radslagen achter elkaar maken tot je duizelig op je billen plofte, verstoppertje spelen met je buurtgenootjes, hutten bouwen en meubileren met spullen van het grofvuil, schelpen verzamelen op het strand en er een mooie ketting van maken, kastanjes zoeken in het herfstbos...
Als kind snapten we het wel. De eenvoud van het leven. Kleine pleziertjes die ons deden stralen. Geen zorgen over gister of morgen, maar met twee nieuwsgierige beentjes in het hier en nú. Op z'n tijd even hard huilen, even bang of even boos. Maar al snel weer meegevoerd in de avonturen om je heen.
Soms lijkt die kinderlijke eenvoud zó ver weg. Een fijne droom uit vervlogen tijd. 'Moeten', 'gister' en 'morgen' lijken de tol te zijn voor volwassenheid. Maar gelukkig is niets wat het lijkt. In ieder volwassen mens zit het kind ergens verborgen. Bij de ene iets dieper dan bij de ander. Maar als je durft te zoeken, vind je hem of haar. Sta jij open voor het avontuur? Trek dan je stoute schoentjes weer aan en kom mee buitenspelen!
